Wat ga jij vandaag met je paard doen? Heb je een plan?

Tegenwoordig lijken mensen het alsmaar drukker te hebben, werk hier, sociale ‘verplichting’ daar, nog even een boodschapje doen… En, oh ja, ook even langs paardlief want die moet ook nog iets. Je had van tevoren allemaal leuke plannen voor jou en je paard bedacht, maar eenmaal daar merk je dat daar weinig van terechtkomt. Daar baal je dan weer van, je had er juist zo’n zin in. Zo maak ik vantevoren in mijn hoofd mooie routes voor de buitenrit die we gaan maken, maar dan zit soms de tijd een beetje tegen en moeten we haasten om die route te kunnen rijden. Gelukkig leer ik steeds beter om mijn bedachte route aan te passen, het gaat er helemaal niet om of we heel ver gereden hebben, maar of het een fijne rit was voor ons beiden, want mijn paard heeft natuurlijk helemaal niks aan mijn gehaast! maak er met je paard het beste van maakt op dat moment, dan ga jij blij naar huis en heeft je paard volgende keer waarschijnlijk veel meer zin om weer met je mee te gaan.

Je eigen gemoedstoestand maakt een groot verschil, je paard is daar gevoelig voor en zal jouw energie feilloos aanvoelen en daar hoogstwaarschijnlijk op reageren.

Mest scheppen, voer klaarzetten, kast opruimen, vegen, allemaal dingen die niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk opruimen, zo ben je niet alleen nuttig bezig, je hoofd raakt lekker leeg terwijl je bezig bent. Alle gedachten, boodschappenlijstjes en komende verjaardagen voor even de ijskast in, zodat jij hier en nu met je paard aan de slag kan gaan.

Ben je in een energieke bui? Dan is het werken aan de conditie misschien een goed idee, of ga op een speelse manier aan de gang met grondwerk. Ben je wat ontspannen en zit je goed in je vel, dan kan je gaan werken aan die nieuwe oefening die wat geduld vergt. Als je moe bent of je hebt het erg druk, probeer dan zo weinig mogelijk te plannen. Stel jezelf bijvoorbeeld één haalbaar doel voor deze dag en wees tevreden als het gelukt is. Of, doe eens gek, zet je paard bij een pluk hooi en ga ernaast zitten, geniet even van het niets hoeven doen en het rustgevende geluid van een kauwend paard. Heerlijk! En heb je wel genoeg tijd maar toch nog veel aan je hoofd, gooi even alle plannen overboord en ga lekker uitwaaien tijdens een wandeling of buitenrit.

Het hebben van een doel helpt enorm om vooruitgang te maken, en bovendien vergroot het je leiderschap naar het paard toe als je een duidelijk plan voor ogen hebt.

Ik heb altijd de grote lijnen in mijn hoofd, met een aantal trainingen die ik belangrijk vind voor mijn paard.  Zo wil ik mijn paard graag sterker en leniger maken, haar conditie mag wel wat beter en zelf wil ik veel handiger worden in het werk aan de hand en aan de lange teugel. Het liefst verdeel ik die bezigheden over de week en zorg ik dat ik wat in de planning kan schuiven indien nodig. Daarbij probeer ik niet twee dagen achtereen te rijden (om de rug van Fenna te ontzien) en wissel ik sessies met veel verzameling (of een poging tot ;-)) af met sessies waarbij ze ontspannen en los in haar lijf loopt. Serieuze trainingen probeer ik af te wisselen met wat speelsere sessies en zo komen we dan de week wel door. Dat lijkt allemaal heel ingewikkeld, maar het valt eigenlijk allemaal wel mee, zeker naarmate je trukendoos met oefeningen groter en groter word!

En dan heb je dat allemaal leuk bedacht, je hoofd is leeg, helemaal zen kom je bij je paard aan, en dan blijkt die zijn/haar dag niet te hebben. Tsja…

Als je paard niet ‘in the mood’ is kun je twee dingen doen, ofwel je laat jouw plan varen, ofwel je blijft bij je plan, maar start wat rustiger en je stelt je doelen bij, kijk wat haalbaar is. Vaak genoeg besluit het paard dan ergens halverwege toch wel graag met je mee te doen en is er van die tegenzin niks meer te merken.

De keren dat mijn plannen gewijzigd moesten worden omdat er ‘iets’ was wat die plannen dwarsboomde zijn niet meer te tellen, je word er aardig creatief van en laten we dat maar als een voordeel zien!

Als laatste kun je ook nog eens afhankelijk zijn van je omgeving; de rijbak staat onder water, het regent pijpenstelen, je stalgenoten hebben besloten dat filerijden in de bak net zo normaal is als op de weg, je stalhouder gaat net aan het werk op de plek waar jij iets wilde gaan doen. Fenna staat op een boerderij, en hoewel het een fijn paardenplekje is, is het boven alles een boerderij voor melkkoeien.

Wij hebben ook geen verlichting bij de paarden en soms kan ik niet anders dan ’s avonds naar Fenna toe. Ik wil haar niet stil laten staan, maar heb gemerkt dat in de bak trainen in het donker niet zo fijn werkt als overdag, we missen soms elkaars signalen en dat is zonde. Dus verkleden we ons als wandelende kerstboom en gaan we naar buiten, langs de weg is wel verlichting namelijk. En omdat ik ’s avonds liever niet het bos in ga, gaan we de woonwijk in, daar is nog meer verlichting. Zo kan ik toch werken aan het rijden en het doet onze relatie ook erg goed want om ons heen gebeurt er vanalles, één grote schriktraining!